Zestaw dyktand ortograficznych ułożonych odtwórczo w oparciu o teksty zawarte w podręczniku dla klasy IV z serii „Daję słowo”, Elżbieta Klawe, Hanna Marszałek, Agnieszka Ciesielska, Wydawnictwo „NOWA ERA”, WarszawaTeksty zawierają opis przygód przyjaciół: żółwia Anatola, żaby Żanety i wiewiórki Basi. Dzięki odtwórczemu skrótowi tekstu na dyktandzie uczniowie mogą zapamiętać wyrazy z trudnością ortograficzną i popełnić mniej nr 1„Szkolny kolega”Anatol Ortograficzny ma pięćdziesiąt cztery lata i jest mądrym żółwiem. Mieszka w Polsce w Sosnowym Lesie. Jego domek znajduje się przy Zielonej Dróżce. Przyjaźni się z żabą Żanetą i wiewiórką Basią. W klasie czwartej poznamy ortograficzne przygody leśnych przyjaciół i utrwalimy najważniejsze zasady polskiej nr 2„Podróże Anatola”W jesienne wieczory Anatol nie mógł liczyć na towarzystwo swoich przyjaciółek, dlatego otworzył atlas i zaczął wędrować palcem po początku zauważył Anglię ze stolicą w Londynie nad Tamizą. Potem trafił na kontynent Afryki z pustynią Saharą i rzeką Nil. Następnie odnalazł Europę z Polską i Tatrami. Ciekawość wzbudziło także Morze Śródziemnei w końcu odłożył atlas i zaczął przeglądać książkę pt. „Podróż za jeden uśmiech”.Dyktando nr 3„Ptasia awantura”Leśni przyjaciele w skupieniu obserwowali pracę mrówek. Ciszę przerwał hałas dochodzący z zarośli. Basia pomyślała, że to może znów ptasia głosie Żanety zabrzmiał postanowili pójść zobaczyć co się stało. Żwawo ruszyli w stronę zarośli. Minęli rów, przy którym rósł głóg. Znaleźli tam trzy pióra, które z pewnością zgubiła sójka, kiedy ostatnio straszyła młode sówki. Basia pomyślała, że ptak został słusznie nr 4„Przyjacielska pomoc”Żaneta czekała na Anatola nad brzegiem stawu pod brzozą. Wybierali się zbierać orzechy i żołędzie, bo zbliżała się zima. Żółw chrząknął, kiedy zauważył żabę, a potem razem ruszyli w kierunku polany. Na miejscu spotkali wiewiórkę. Basia pokazała im świetne miejsce na przysmaki. Po drodze przyglądali się żółtym i czerwonym liściom jesiennych drzew. Posmutnieli na myśl, że liście niedługo opadną, a śnieg przykryje wszystkie kryjówki. Cała trójka postanowiła temu zaradzić. Wykonana mapka na kawałku brzozowej kory miała ułatwić powrót do dziupli. Dyktando nr 5„Zimowy Anatol”Trwała jeszcze jesień, a śnieg niespodziewanie pokrył leśne dróżki. Anatol został odcięty od świata, więc drzemał pod kominkiem i wyobrażał sobie, że jest lato. Marzył o słonecznych wakacjach i długich podróżach. Często odwiedzała go wiewiórka, która wciąż oskarżała Żanetę o to, że nie odwiedza kolegi, a przecież ma zwinne nóżki i bez problemu może skakać po zaśnieżonych ścieżkach. Anatolowi nie spodobało się zachowanie Basi, bo do tej pory uważał je za najlepsze koleżanki. Dyktando nr 6„Uczta”Basia i Żaneta punktualnie zapukały do drzwi Anatola, który właśnie krzątał się po weszły do pokoju, gdzie ujrzały pięknie nakryty stół. Poczuły głód. Żółw za minutkę poczęstował ich zupą ogórkową, a na deser podał naleśniki z konfiturą. Kiedy ruszył po główne danie, nagle przewrócił się przy lodówce. Żaba i wiewiórka zerwały się na równe nogi, aby mu pomóc. Żółw leżał do góry brzuszkiem, a w łapkach trzymał półmisek z przysmakiem. Wkrótce cała trójka spróbowała uratowanego budyniu orzechowego, który okazał się kucharzowi poprawił się nastrój oraz wrócił dobry humor. Zadowolony z wizyty gospodarz odprowadził przyjaciółki do furtki i podziękował za nr 7„Obawy”O zmierzchu żaba, żółw i wiewiórka wracali ze Basia zauważyła ohydne, czarne chmury. Poczuła strach przed burzą. Przypomniała sobie historię pożaru w lesie. Wtedy wszystko zaczęło się podobnie. Najpierw zrobiło się ciemno i cicho, potem zerwał się wicher, a z oddali dochodził hałas przypominający odgłos huków i grzmotów. Wiewiórka pomyślała, że trzeba schować się przed zbliżającą humorem stwierdziła, że w najlepszej sytuacji jest Anatol, który zawsze ma dach nad głową, bo w każdej chwili może ukryć się w swojej nr 8„Co kto lubi”Spotkanie u żaby Żanety zaczęło się od kaprysów wiewiórki, która od rana zrzędziła, bo zamoczyła w stawie czubek pomoc życzliwie zaproponował Anatol. Okolica stawu była przepiękna. Wystarczyło spojrzeć, aby zauważyć przy plaży kępy trzciny i różnorodne kwiaty, wśród których przeważały żółte kaczeńce i bladobłękitne niezapominajki. Wiatr niósł powiew świeżości. Było to idealne miejsce na urządzenie spotkania, jednak jak się okazało, nie dla nr 9„Ekolodzy”Basi nie było kilka dni, bo wybrała się z wizytą do swoich kuzynek, które mieszkają w wielkiej sośnie na polanie położonej blisko się południe, a wiewiórka nie wracała. Anatol czekał na nią z niepokojem i niecierpliwością. Kiedy wróciła, była oburzona wielkim nieporządkiem na polanie, jaki robią ludzie przychodzący tam z pobliskiego końcu żółw oraz wiewiórka postanowili temu zaradzić. Chcieli, aby dorośli oraz dzieci nie hałasowali i nie śmiecili w lesie. Wykonali napis: „Prosimy nie śmiecić!”, który umieścili na tablicy przy polanie w taki sposób, żeby nikt nie mógł go nie nr 10„Urodziny”Anatol zatrzymał się na skraju dróżki, odsapnął i zaczął się zastanawiać czy zamknął udał się na przyjecie do Żanety. Żaba otrzymała piękny prezent, a Basi wręczył torbę orzechów. Zaczęło mu się wydawać, że wiewiórka usłyszała jego myśli, bo pisnęła: - Chętnie posiedzę nad stawem! Lubiła czasem popatrzeć jak inni pływają i rzucają plażową piłką. Ortograficzne przygody Anatola pomogą mi skończyć czwartą klasę z wyróżniającą oceną z języka nr 11„Strach”Niespokojny Anatol obawiał się nieszczęścia. Wyobraźnia podsuwała mu nieprzyjemne obrazy. Z niepokojem pomyślał o Żanecie. Bał się, że wichura pozbawiła ją i żaba postanowiły odwiedzić kolegę. Po drodze napotkały niełatwy tor przeszkód. Anatol niechętnie podszedł do drzwi i z niedowierzaniem spojrzał na koleżanki. Nie spodziewał się gości, którzy zrobią mu niespodziankę. Na szczęście drzewo, w którym mieszka Basia jest stare, ale nie najstarsze w lesie. Okazało się, że wszyscy martwili się niepotrzebnie, bo wszystko skończyło się nr 12„Zgoda”Zbliżało się południe. Żółw, żaba i wiewiórka zatrzymali się przy krzaku, aby zrobić sobie przerwę w chwili ruszyli w dalszą wędrówkę. Kierowali się w stronę tajemniczego lasu, w którym łatwo się zgubić. Słyszeli, że starszy w nim chichot starej wiedźmy. Już na samą myśl serce Żanety zadrżało. Słońce z trudem przebijało się przez potężne drzewa. Anatol wiedział, że nie powstrzyma przyjaciółki. Basia bardzo chciała ujrzeć porozmawiać na ten temat. Wtedy Anatolowi zrobiło się lżej na sercu, że udało się uniknąć kłótni.