Graficzne przedstawienie relacji rodzinnych może być bardzo ciekawym projektem kreatywnym. W dzisiejszym artykule pokażę kilka pomysłów na drzewo genealogiczne. Mam nadzieję, że praca nad nim da Ci dużo frajdy. Genealogia (od greckich słów genos – ród i logos – słowo, wiedza) bada i opisuje więzi rodzinne na bazie pokrewieństwa i powinowactwa między ludźmi. Większość z nas na którymś etapie życia zaczyna się interesować historią swojej rodziny. Ciekawi jesteśmy, skąd przychodzimy i kim byli ci, dzięki którym jesteśmy. Informacje na temat dziadków czy pradziadków można zebrać stosunkowo łatwo, rozmawiając ze starszymi krewnymi i przeglądając rodzinne pamiątki. Gromadzenie wiedzy o wcześniejszych pokoleniach jest bardziej skomplikowane i nierzadko wymaga kilku- a nawet kilkunastoletnich żmudnych (ale bardzo ciekawych) poszukiwań. Historia rodziny w tabelce Drzewem genealogicznym nazywamy potocznie każdy wykres powiązań rodzinnych rodzinnych. W rzeczywistości określenie to dotyczy nie spisu przodków, ale przeciwnie – potomków danej osoby. W dolnej części umieszczamy protoplastę rodu, wyżej jego dzieci, a na wyższych gałęziach wnuki, prawnuki i tak dalej. Natomiast popularne graficzne przedstawienie wcześniejszych pokoleń to wywód przodków. W dzisiejszym wpisie zajmiemy się takim właśnie wywodem, za punkt wyjścia biorąc siebie (lub inną osobę, dla której zechcesz przygotować obrazek). W większości serwisów genealogicznych znajdziesz zwykłe tabele genealogiczne – takie jak poniższa przedstawiająca skomplikowane relacje pierwszych Piastów. Tak na marginesie, podobno 90% rodaków pochodzi od Mieszka I, więc z dużą dozą prawdopodobieństwa możesz przyjąć, że jest to spis także Twoich krewnych 😉 Tabele mają tę zaletę, że mieszczą nawet kilka tysięcy przodków – można je robić (za darmo lub odpłatnie) na portalach genealogicznych albo pobrać program na własny komputer. Najstarsza polska dynastia, od Piasta Kołodzieja i Rzepichy. A oto przykład bardzo rozbudowanego, a jednocześnie pięknie narysowanego drzewa genealogicznego. Czyż wywód przodków księcia Ludwika Wirtemberskiego nie jest imponujący? Ładnie opracowana graficznie historia rodziny oprócz tego, że zawiera cenne informacje może być także prawdziwą ozdobą – po oprawieniu w ramki i wyeksponowaniu na ścianie. Niemiecki książę Ludwik zwany Pobożnym żył w XVI wieku. Kompozycja wywodu przodków Zrobienie takiej genealogicznej rozpiski jak powyższa byłoby tytaniczną pracą, proponuję zatem ograniczyć się do kilku pokoleń. Oprócz tabelek pionowych (i rysowanych na ich podstawie stylizowanych drzewek) bardzo ciekawie prezentuje się kolisty wywód przodków. Może być przedstawiony jako pełne koło, a także półkole (wachlarz) lub klepsydra (u góry przodkowie, u dołu potomkowie danej osoby). W dzisiejszym wpisie zaproponuję kilka genealogicznych layoutów, zarówno dla tych Czytelników, którzy lubią rysować, jak i dla miłośników kaligrafii. Kołowy układ wywodu przodków w atrakcyjny wizualnie sposób mieści nawet bardzo dużą liczbę osób. Probant jest wpisany w centralny okręg, a każdemu pokoleniu odpowiada jeden pas. Źródło ilustracji. Zanim jednak zaczniesz tworzyć rodzinne drzewo, musisz się przygotować – wypisz na kartce imiona i nazwiska probanta (to osoba, dla której robimy wywód przodków), jego rodziców i dziadków. Jeśli zechcesz na swoim rysunku uwzględnić także pradziadków czy prapradziadków, trzeba będzie zmniejszyć obrazek albo użyć kartki o formacie A3 (lub większym). Spis antenatów jak komiks Moja pierwsza propozycja to prościutki wywód przodków ilustrowany zabawnymi portretami rodzinnymi. Spodoba się zarówno dorosłym lubiącym taki styl rysowania, jak i maluchom. Świetnie będzie wyglądał na ścianie w dziecięcym pokoju, można go także wykonać jako projekt do szkoły. Uproszczone portrety bez trudu narysuje nawet przedszkolak albo osoba, która uważa, że „nie potrafi rysować” (jak pewnie wiesz, ja twierdzę uparcie, że takich ludzi nie ma). Wystarczy zastanowić się, czym dany członek rodziny się wyróżnia i do bazowej buźki (lewa górna na rysunku poniżej) dodać fryzurę/okulary, wąsy czy wydatny nos. Ponieważ przodkowie i tak będą podpisani, nie ma co się za bardzo przejmować ewentualnym brakiem podobieństwa. Portrety wystarczy ująć w ramki, połączyć liniami podkreślającymi wzajemne relacje członków rodziny – i mamy piękne drzewko genealogiczne. Wykres dla Mai narysowałam wodoodpornym cienkopisem, a pokolorowałam markerami alkoholowymi. Celowo pominęłam etap szkicowania rysunków ołówkiem – są przez to nieco krzywe, co podkreśla „dziecinny” charakter obrazka. Efekt pogłębiłam podpisami stylizowanymi na pismo elementarzowe.  artykuł o rysowaniu prostych postaci w stylu komiksowym Praszczur na drzewie Rozrysowując relacje rodzinne w formie drzewka możesz wybrać stylizowaną wersję albo namalować je realistycznie – gwaszami, akwarelami, akrylami. Tworząc drzewo genealogiczne (na zdjęciu powyżej) zrobiłam szkic ołówkiem, później zabezpieczyłam płynem maskującym kółka na imiona i nazwiska przodków, namalowałam listowie, pień i gałęzie oraz wstęgę, w którą należy wpisać dane probanta. Po wyschnięciu farby usunęłam fluid maskujący i pomalowałam kółka tak, aby imitowały drewniane krążki. Kółek jest 14 (rodzice, czworo dziadków i ośmioro pradziadków). Prostsze od akwarelowego będzie drzewko jednokolorowe, z rozmieszczonymi na gałęziach ramkami, w które wpiszesz imiona i nazwiska antenatów. Na gałęziach możesz dorysować albo wyciąć z papieru i dokleić liście. Liście można też „stemplować” wokół gałązek, mocząc opuszki palców w farbie i przyciskając do papieru – to propozycja na ozdobienie rodzinnego drzewka dla młodszych dzieci. Rysunki drzew do odwzorowania znajdziesz na stronach z darmowymi grafikami, jak Pixabay. Tabliczki informacyjne o przodkach umieść na drzewku tak, aby wzajemne relacje były czytelne. Na przykład między małżonkami można dorysować lub dokleić serduszka, aby nie było wątpliwości, że są parą. Na drzewie z powyższej ilustracji probant powinien znaleźć się na samym dole, jego rodzice u nasady najniższych gałęzi, ojciec po lewej, a matka po prawej stronie, następnie dziadkowie (po mieczu z lewej strony, a po kądzieli z prawej) i tak dalej.  oprócz informacji pisemnych (imiona, nazwiska, nazwiska panieńskie kobiet, daty narodzin i śmierci), na drzewie genealogicznym można przykleić fotografie przodków (raczej odbitki, nie oryginały) albo narysować ich portrety,  jeśli nie wiesz, jak wyglądała prababcia lub praprapradziadek – uruchom wyobraźnię wspomagając się zdjęciami lub obrazami z epoki (znajdziesz je w Internecie),  wizerunki członków rodziny mogą pochodzić z dowolnego etapu ich życia. Zastanów się, czy wolisz uwiecznić babcię taką, jaką pamiętasz, czy taką jak na portrecie z młodości. Moja babcia zmarła jako młoda kobieta, a dziadek kilkadziesiąt lat później, kiedy był po osiemdziesiątce. Aby ich obrazki pasowały do siebie, narysowałabym ich takimi, jacy byli na moim ulubionym zdjęciu z lat 30.: młodzi, szczęśliwi i nie przeczuwający, że na zawsze rozdzieli ich wojna,  drzewo genealogiczne można ozdobić herbem (szlacheckim lub miasta, z którego pochodzi rodzina). Ja przy dwójce krewnych dodałabym flagi z ich krajów – mój dziadek po mieczu urodził się w rodzinie polskich emigrantów w Stanach, a prababcia po kądzieli była Węgierką,  obok drzewa można namalować coś bardzo ważnego dla rodziny – na przykład pamiątkę przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Koło pokoleń Półkolisty (albo kolisty) wywód przodków nie zmieści ich portretów, można się jednak pokusić o piękne wykaligrafowanie imion i nazwisk. Aby wizualnie zróżnicować agnatów (krewnych po ojcu) i kognatów (po matce), moje drzewo genealogiczne ozdobiłam liśćmi w dwóch kolorach. Namalowałam je akwarelami przy pomocy małego precyzyjnego pędzelka. Półkola narysowałam cyrklem. Na zdjęciu niektóre imiona wykaligrafowałam ołówkiem, później je poprawię tuszem kaligraficznym (jestem dopiero w trakcie opracowywania swojego wywodu przodków). Można także wykorzystać „oszukaną kaligrafię”. W Internecie są wzory bardzo ciekawie opracowanych kolistych (lub półkolistych) tabeli genealogicznych. Takie koło najlepiej zrobić na większym formacie, co najmniej A3, a później oprawić w ramki i powiesić na ścianie – będzie efektowną ozdobą. Ja użyłam papieru akwarelowego w arkuszu (kawałka o wymiarach mniej więcej 35 na 45 cm). Mam nadzieję, że udało mi się zainspirować Cię do stworzenia własnego drzewa genealogicznego i do zgłębiania dziejów rodziny. Wiele informacji można zdobyć nie wychodząc z domu: w archiwach (które mają coraz więcej zdigitalizowanych dokumentów), na stronach takich jak My Heritage, Genealodzy, Szukaj Przodka, More Maiorum, na forach i w grupach facebookowych. To bardzo wciągająca pasja – ostrzegam!  pomysły na inne kreatywne zajęcia bez wychodzenia z domu W sklepie KLEKSOGRAFIA (kliknij!) dostępna już jest moja książka, podręcznik „Italik. Pisz ładniej”. Jeśli chcesz poprawić swoje pismo, pomóc dziecku pisać ładniej – kup ją koniecznie!